Niebo Twego spojrzenia

Po nocy ciemnej dla mnie dzień jasny nastaje.
Nowe słońce na niebie swe ciepło rozdaje.
Rozświetla przepaść duszy, odświeża stary czas.
Podpala nadziei płomień iskierkami gwiazd.

Niebo Twego spojrzenia w głębię oka wpadło.
Dusza jęcząc donośnie przed Tobą upadła.
Pękła skała serca, zapłonęła gwałtownie.
Źródła oczu fontannę łez wylały ponownie.

Twe cudowne spojrzenie w myślach sieje burze.
Rozżarza moje serce i wznosi ku górze.
Płonie serca pochodnia nadziei płomieniem.
Że już Twego nieba na inne nie zmienię.

wierszokletka52