SIELANKA
(wiersz XII z cyklu „Przysłowna zabawa”)
trzymają się anioły
w swym anielskim niebie
robiąc anielskie gesty
w stosunku do siebie
anielskimi ustami
anielsko się uśmiechają
anielskimi piórami
anielsko poruszają
w anielskiej sielance
anielskiego raju
anielsko broniąc dostępu
do anielskiego ruczaju
a w anielskim ruczaju
widać suche kamienie
po anielskiej wodzie
już tylko wspomnienie
Ewa Krzywka
Ewa_Krzywa
|