Po śmierci Twej…
Już jesteś szczęśliwy, swobodny, wolny,
od codzienności, wspomnień, niepowodzeń.
Wolny od ciała, bólu i świata.
My wciąż uczymy się żyć bez Ciebie,
zmęczeni wspomnieniami o Tobie,
Zrozpaczeni, nieobecni, bezradni.
Wspomnienia nie pozwalają oddychać,
Wciąż jest w nas tęsknota za Tobą,
Gorzki smak żalu, lawina pretensji…
Tylko, do kogo...?
wierszokletka52
|