Podróż w sen

XXXI - cykl - Odcień bieli

usiadł zmęczony
przy metalowej poręczy
mętnymi oczami patrzy
na pomarszczoną biel
w szarym odcieniu
oczekuje na głos
kojący jego smutek

wtem skrzypnęły drzwi
ciepły podmuch
wpłynął do pokoju
muskając jego rozpalone policzki
delikatnym zapachem fiołków

wtulony w ciszę nocy
spokojnie zamknął oczy
bo nie jest sam

19.11 – 20.11.2008

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2012-01-24 10:22

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2012-01-25 12:52 |

sen dla jednych to odpoczynek dla drugich to koszmary, ten wiesz to koszmary w bieli

Ewa_Krzywa | 2012-01-25 09:54 |

bardzo ciepły wiersz ;)5*

robertino80 | 2012-01-25 00:14 |

5 )

Sarnek | 2012-01-24 22:49 |

Spokojny sen ktoś bliski zapach fiołków -to ukojenie regeneracja i zdrowie

bezimienna | 2012-01-24 19:40 |

Nikt nie powinien być sam a druga osoba pomaga przetrwać:)

lipiec | 2012-01-24 15:27 |

Razem zawsze przyjemniej .:)

szmaragd | 2012-01-24 10:49 |

nie jest sam, to prawda

szybcia | 2012-01-24 10:47 |

wtulony w ciszę nocy spokojnie zamknął oczy bo nie jest sam ... :)*

Brak komentarzy