wsiadłem do pociągu nie znam kierunku celu jego podróży bo ja daję się ponieść za oknami migają widoki chwile życia jak w niemym filmie dnie i noce a ja wciąż szukam twej twarzy wśród tysięcy lecz wciąż umykasz pędem pociągu mijanych lat kolejne stacje znikają we mgle
Adamo70
