Uskrzydlona namiętnością,
anielica roztrzepana
w barwnym puchu,
z ust karminem,
wilgotnym powietrzem
owiana,
w dreszczach rozkoszy,
słońca promieniem
rozpalona,
płonie z pożądania
w oku cyklonu.
Narasta pragnienie
kolejnego porywu,
gotowe do zawirowania
w nieskończoność.
