Z a ł a m a n i e

VII - Cykl
cz.III - Życiowy cel




twoje serce przykute do skały
myśli rozproszył ci wiatr
odczuwasz zastój
lecz iść musisz dalej
twoja niechęć do życia
opadnięte ręce bez sił
ciało zawieszone
gdzieś w próżni
w której znajduję się nicość
zamknięty w sobie
u kresu własnych sił
jak samotny żeglarz
zabłąkany wśród fal
płyniesz w poszukiwaniu jutra
wokoło białe mewy
jak gdyby wskazywały nowy szlak
podnieś wzrok
zrób kolejny krok
w stronę własnych wspomnień
jaki popełniłeś błąd
odkryj następne karty pasjansa
który układa ci los
popatrz to wielki tuz pik
stanął na twojej drodze
a może to właśnie on wyprowadzi ciebie
z gąszczy torując ci drogę
w przyszłość..





22.12.1979.


kazap57

Średnia ocena: 10
Kategoria: Życie Data dodania 2012-02-22 18:30
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < kazap57 > < wiersze >
kazap57 | 2012-02-24 12:29 |
dziękuję
Ewa_Krzywa | 2012-02-24 11:14 |
Wspaniały;)5*
kazap57 | 2012-02-23 10:58 |
tak to prawda - podążamy przez całe zycie
MarkTom | 2012-02-22 22:58 |
Jak zawsze pięknie.Pozdrawiam
safona2011 | 2012-02-22 22:21 |
)))5
szybcia | 2012-02-22 20:42 |
wędrujemy ale czasem już bez celu :)5*
bezimienna | 2012-02-22 20:23 |
Całe życie to jedna wędrówka:)
szmaragd | 2012-02-22 19:51 |
piękny pozytywny wiersz, dający siłę aby się nie poddawać i iść na przód
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się