Znów jestem cała

Jeszcze kiedyś się zasmucę
Jeszcze kiedyś tu powrócę
Padnę potem na kolana
By zatrzęsła się Ziemia cała
Serce rozedrę na dwie połowy
Wypuszczę uczucia i wspomnienia z głowy
Poczekam aż wyschną od płaczu powieki
Zamienię w proch smutek na wieki
Nie będę się już niczym przejmowała
Kiedyś było mnie dwie, i znów jestem cała
Sobą i nikim więcej się nie stanę
Zamknę na klucz żalu moją bramę
Potem go wyrzucę, niech pochłonie go ziemia
Dosyć już smutku i ciągłego znużenia
Gdyż nową drogę wybrać trzeba
Tą na ziemi
Lub tą do Nieba.


jessika

Średnia ocena: 8
Kategoria: Inne Data dodania 2012-02-23 17:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < jessika > < wiersze >
bezimienna | 2012-02-23 19:27 |
Koncówka super:)
szmaragd | 2012-02-23 19:20 |
piękny :)
szybcia | 2012-02-23 18:28 |
początek jak z pieśni kościelnej-ale efekt końcowy świetny:)5*
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się