Emocje

Emocje zamknięte w wysokiej wieży
Zakratowane ,schowane szczelnie za okiennicami
Utulone w kamiennych posadzkach
zasnute pajęczyną...........

Te emocje kiedyś żyły
Kąpały się w słonecznym blasku
Wirowały pomiędzy ustami
Błądziły między eonami
Krzątały się w pośpiechu
Płakały............

One kreowały ten świat
Budziły tęsknotą ,żyły wspomnieniami
Wyzwalały radość
Nadawały sens istnieniu

Malowały tęczą bezbarwny świat
karmiły zmysły

Drgały,zniewalały,wybuchały
Cichły ,otumaniały,gasły

Wyczerpała się ta moc
Serca przestały płonąć
zziębły w letargu


Został tylko metafizyczny ślad
Jak czasteczka DNA
Matryca i wkład
Eteryczna poświata

Ciało umrze .emocje się wyciszą
A nośnik energii zostanie
Wyodrębniony z ludzkiego umysłu
Da poczatek Nowemu
A świat przyjmie go jak najwiekszy dar

Podzieli się na niezliczoną wielocząsteczkową
Masę energii i na nowo zasili istnienie


Dla jednych coś się kończy dla drugich zaczyna.

20 marzec 2012


Lorena

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2012-03-20 13:02
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Lorena > < wiersze >
szmaragd | 2012-03-20 17:30 |
:)
lipiec | 2012-03-20 16:37 |
Podoba mi się takie spojrzenie na świat.:)
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się