Szklanne góry

wyrastają wśród naszych żyć
góry ze szkła
i stają się większe od nas

są zamiast nas...
góry naszych dni
pustych szklanych

dni nasze w nich giną
jakbyśmy nie żyli już
puste dni wyrzucamy

puste butelki naszych dni
rzędami stoją w nas
a w każdej bies szczęśliwy

puste dni jak butelka
tworzą puste góry
życie znikło w nich

nie żyjemy
żyjąc
losu ironia i ten bies...

Duch44