Czasem

Czasem tak myślę kim jesteś ziemio
kim jesteś ziemio czarna i głucha
tyś matką ludu odwiecznych plemion
niczym ta czarna wielka poducha.

Ty nas żywisz od wieków dajesz dach
i schronienie jak matka piersią dajesz
nam życie my cię za to wielbimy i kochamy
cię ziemio a gdy jesteś w potrzebie
oddajemy życie.

Ile piękna masz w sobie wszystko jest w
twej ozdobie lasy góry bezkresne morza
wszystko dajesz nam w darze śliczne złociste
plaże jasne słońce oświetla nam twarze.

Tys nam domem na wieki gdy zamkniemy powieki
ty otulisz nas swoją pierzyną ziemio czarna
i dobra żyzna wolna swobodna wydasz plon kiedy
śniegi popłyną.

Henryk Siwakowski
Elbląg 13.3.2012

Henk