a gdy milczenie miłości słowami krzyczy łzy wyciskając niemocy tragedię duszy pisze strofy w teatrze cieni wystawianą a widzem serce moje obumarłe co noc gdy oczy zamykam znużone unosi się w górę kurtyna na scenie sztuka z moich marzeń upleciona świtem antrakt wytchnienie przynosi
Adamo70
