Nikt

jak nikt
nie czuję bólu
tylko cichy jęk
bezwładności

jak nikt
z głową przy ziemi
pełznę powoli
człowieko-wąż

jak nikt
stoję w czasie
przybity gwożdziami
wskazówką zegara

jak nikt
wbrew sobie
niepomny na strach
własnej niemocy

jak nikt
nie potrafię żyć
powielić schematu
kruchej poprawności

jak nikt
jestem nikim...


Adam Cray

Średnia ocena: 8
Kategoria: Życie Data dodania 2006-01-03 22:42
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Adam Cray > < wiersze >
sofim | 2006-01-18 19:34 |
a jednak niezupełnie... jesteœ poeta :)
Maja-Marc | 2006-01-04 20:12 |
Ciekawy koncept własnego ego......
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się