Chłód rozstania

Czemu pachniesz chłodem moja miła
czy tak trudno ze mną być?
czy już będzie nasza miłość w czarną otchłań odchodziła?
czy mam myśleć o tym że na nowo trzeba żyć?

przecież wiesz chciałem dobrze
nieba bym Ci uchylił
zawsze chciałem tak bym się nigdy nie pomylił
a znowu wyszło nie tak
znowu wyszło ot tak
to zło które wolałbym wspak czynić
i teraz musisz mnie winić
bo na to zasługuje naprawdę
bo chyba za mało się starałem
lecz brałem przecież garściami niedużymi to życie
i często umierałem dla Ciebie mej kochanej
dla Ciebie to działałem
więc nie oceniaj mnie tak pochopnie
przemyśl to i zdecyduj roztropnie
nie rzucaj wszystkiego w niepamięć
to miało przecież sens
ten nasz cały niby monotonny dance
i bądź też świadoma tego
że wina po obu leży stronach
no może moja była większa powiedzmy
ktoś musi byc gorszy
ale spójrz na swoje dokonania w naszym związku
pamiętasz jak było na początku
nie dawałaś mi pewności że będziemy razem
dumą pychą zasłaniałaś się przed moim obrazem
pewnie chciałaś mnie sprawdzić badałaś jak sobie poradzę
ja Cię rozumiem nawet innym tak doradzę
tylko zrozumienie powinno działać w obie strony
aby nikt się nie czuł zbytnio urażony
dlatego spróbuj mi przebaczyć to moje przewinienie
bo myślę że nie było tak wielkim zranieniem dla Ciebie
choć pewnie nie czujesz się jak w niebie
ale może kiedyś tak będzie
ze mną czy beze mnie nie wiem
życzę Ci jak najlepiej i chcę dla Ciebie dobrze
byś żyła ciągle mądrze
byś nie czytała mętnych książek
byś żyła życiem prawym chociaż nie zawsze ciekawym
życiem czystym światłym i przejrzystym
byś się często uśmiechała do mnie i do wszystkich
blaskiem słońca promieniała nawet do tych niskich
a wtedy może znów będziemy razem
na zawsze i na wieczność
zrobimy mocną kawę by spotkać dobrą zjawę
i wtedy jej obecność zbuduje naszą przyszłość
przemine chłód rozstania
a będą tylko lekkie radosne rozpływania

teqane