Odpłynęłaś

Odpłynęłaś jak biały łabędż
jesienią rankiem o świcie
pozostały tylko wspomnienia
i w wodzie twoje odbicie.

I myślałem że to jawa była
a jednak to był sen
choć było na dworze jasno
i był słoneczny dzień.

Rzuciłaś na mnie gorący cień
rozgrzałaś moje serce
otwarłaś prze de mną
kwiecisty maj jak kwiaty
w butonierce.

A ja upajałem się
codziennie twoim widokiem
a łzy radości płynęły mi
jak woda górskim potokiem.

Lecz nagle wszystko rozwiał wiatr
gdzieś na rozstajne drogi
została nicość i smutku bal
i uśmiech mój ubogi.

Henryk Siwakowski.

Henk