WYJĄTKOWY

potargany w swoich myślach
zezowaty

starym winem wytrawiony
jego grzebień
już szczerbaty

człowiek w bojach zaprawiony
czymś przygięty
gdzieś wymięty

ktoś by myślał - do niczego
jakież złudne
bezsensowne

nie zastąpisz nikim jego
niby upadł
a wciąż stoi

w moich oczach ciągle rośnie
chociaż jesień
szron na liściu
może rady dawać wiośnie

w nim szalona gra muzyka
jakieś czary
odlotowe

niby zwykły a niezwykły
ma to coś co
wyjątkowe

Ewa Krzywka