SMUTNA NOCNA BALLADA

Kiedy cisza się z mroku wyłania
A spod powiek wyleją się łzy
Smutny cień na nogach się słania
W czarnych oknach budzą się sny

Ciche skargi wychodzą kominem
Z lekkim wiatrem się ścielą jak mgła
Serce z drugim sercem się minie
Na przydrożnej topoli noc łka

Zanim rosa świt krwawy obmyje
Nim zrozumiesz czego ci brak
Jedno słowo jej miłość zabije
I za dnia noc będzie wciąż trwać