''Pozdrowienia''

Wędrowcze jeśli na Sicz idziesz
Pozdrów ode mnie Kozaka.
Jeśli zapyta, kto zdrowia mu życzy,
Powiedz, że to życzenia od brata.

Niech wspomni czasy Chocimia,
Gdzie wspólna siła osmańskie hordy biła,
Gdzie ojca mieliśmy we królu,
Rzeczpospolita matką nam była.

A kiedy Kozak wspomni czasy Zbaraża
Niech go dawna niesnaska nie smuci,
W końcu wojenka była domowa,
A w domu tak bywa, brat z bratem się kłóci!

A jakoby my do siebie urazy mieli,
W niepamięć niech ujedzie jako czas daleki.
Więcej nas braci łączy niż dzieli,
Takie mroczne były to wieki!

Wędrowcze powiedz, że dobrze mu wróże,
Jakeśmy wszyscy jedna rodzina.
Dom ten sam, choć pokoje są różne.
Tu Korona, tam Ukraina!








14 stycznia 2009

kojot