Drzewo

Będę drzewem

Wiosną wbiję głęboko w ziemię
Stopy pokręconych korzeni
Tętniące soki wypełnią
Nabrzmiałe mięśnie konarów

Będę drzewem

Wyciągnę zielone palce gałęzi
I dotknę nieba nade mną
Letnie burze schłodzą mi
Poparzoną słońcem korę

Będę drzewem

Jesienne wichry powyrywają mi
Zżółkłe włosy liści aż
Stanę nagi, zziębnięty
przed światem

Będę drzewem

Zimą zasnę snem bez snu,
bez myśli, bez marzeń
bez czucia

Gdy będę drzewem
Nie będę musiał Cię kochać

Krzysztof