STOP!

Stop! Prędkość przekroczona
Twarz upływem czasu zmieniona
Stop! Dalej nie ma już drogi
Na nic zdadzą się twoje nogi
Stop! Koniec, klamka zapadła
Śmierć Cię człowiecze dopadła

Stop! Dokąd , pędzisz już za późno
Szukasz odwrotu – chyba na próżno
Stop! Głową muru nie przebijesz
Drugi raz życia nie przeżyjesz
Stop! Śmiej się lub płacz
U stóp miałeś cały świat

Stop! Zwolnij, w miejscu stój
Odświętny przywdziej strój
Stop! Już się zebrali nad mogiłą
Popatrz jak rzewnie łzy płyną
Stop! Jesteś , byłeś , pozostaniesz
A może nawet z martwych powstaniesz

Stop! To tylko sloganowe przypuszczenia
Tu nie miejsca na rachunek sumienia
Stop! Konfesjonał rdzą pokryty
Co widzisz, nakładają już płyty
Stop! To twój koniec, umarłeś , jestes kaput
Pozostał tylko kwiat, znoszony but


lukratywnie1988

Średnia ocena: 10
Kategoria: Śmierć Data dodania 2012-06-29 14:32
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna lukratywnie1988 > < wiersze >
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się