i oddalam się odpływam sztormem twoich nagich stóp by zamknąć poranek w blasku twoich szarych oczu może świecił by mi promieniami tysiąca wschodów księżyca odpędził by burzę za oknem bym bać się już nie mogła pędzę na wietrze utkanym w pokoju by ostatni raz dotknąć piękna rozmazanych łez... może one by mogły powiedzieć że pod rzęsami mam smak wczorajszego lata
Irmmelin
