Spirala czasu...

Sta­re zdjęcia pożółkłe... wyb­lakłe
ludzkie spoj­rze­nia... za­tar­te uśmie­chy.
Po­między...pap­roć wy­suszo­na
z upływem lat...wyk­ruszo­na.

Rodzinną pa­miątkę w dłoniach trzy­mam
i z sen­ty­men­tem w ser­cu wspo­minam...
nie wszys­tkich pa­miętam, nie wszys­tkich znałam
lecz po to ten al­bum... w spad­ku dos­tałam.

By...przy­pomi­nał mi skąd pochodzę
bym mogła... zachłysnąć się inną epoką...
w pa­mięci zacho­wać, z ser­ca nie wy­mazać
w ko­lej­ne dłonie przyszłości... prze­kazać.

Tes­ta­ment cza­su który wciąż się zmienia...
naj­star­sze ro­dy i ich po­kole­nia...
do sta­rych-no­we wspom­nienia dokładam
jed­ne pod dru­gim skrzętnie układam.

Pos­ta­cie pradziadków, bab­ci, rodziców
oglądam głaszcząc le­ciut­ko pal­ca­mi...
kiedyś i mnie będą wszys­cy wspo­minać
przeglądać w al­bu­mie z pożółkłymi twarza­mi...

agniecha1383