Moje miasto

Moje miasto jest niezwykłe.

Tu kwitną kwiaty i pachną bzy,

tutaj poznałem Ciebie miła

i już wiedziałem, że tylko Ty.

I były randki i spacery,

i wiele marzeń jak we śnie.

I poznawaliśmy siebie bliżej,

ja Ciebie miła i Ty mnie.

Tak wiele wspomnień w parku niesie

każda ławeczka, drzewo, słup.

I stary Kościół, w którym niegdyś

Ksiądz uroczyście dał nam ślub.

I szkoły, w których nasze dzieci

zgłebiały trudny życia ład.

i wyfrunęły jak pisklęta

z rodzinnych gniazd daleko w świat.

Teraz, gdy siadam nad jeziorem

popatrzeć, jak tam woda lśni

wydaje mi się, że w tym mieście

gdzieś na ławeczce szczęście śpi.

Na pewno są na świecie miasta

duże i piękne, no i cóż.

A ja najbardziej kocham własne-

bo to jest moje, no i już.