Król

Był sobie król, był paź

i była też królewna.

Król się frasował wciąż,

bo była rzecz niepewna.



Królewna była ładna,

wesoła i pogodna,

lecz nie wiadomo czemu

do pazia tak podobna.



Zawezwał więc król kata

i wygłosił mowę,

by na wszelki wypadek ściął

paziowi głowę.



A morał jest taki

z przypadku tego:

Lepiej nie ruszaj

Bratku cudzego.



Dzisiaj los takiego figla

nam nie spłata,

bo brak kary śmierci,

no i nie ma kata.

roman