Płyniemy tam
Gdzie nie ma nas
Na krawędź świata
Za błękit nieba
Tam czasu nie ma
Nikt go nie mierzy
Iskry słońca
Dają
Promienie nocnego nieba
Brak snu i życia
Będącego tlenem świata
Umiera
Odchodzi w nie czas
Ziemskiego snu
Ginie w świetle gwiazdy północy
Wisi ona na niebie
W przestworzach świata
