W cieniu deszczu.

Smutne to, ale cierpienie jest
chyba jednym sposobem zbudzenia duszy ze snu.
Szukając schronienia w cieniu deszczu przed niebem
odniosłem zwycięstwo nad samym sobą,
znów stałem się wolnym.

Samotna stacyjka wśród ludzi,
można mieć dni w których modlitwa kuleje.
Czy przed moim domem znów wzejdzie słońce?
Oczekiwanie to jeszcze jeden wysiłek
bez transplantacji myśli.

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2006-01-11 02:59

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

m7cha | 2006-07-19 22:12 |

słońce wschodzi zawsze, po prostu trzeba inaczej spojrzeć na wiat :)

Bea | 2006-01-12 20:30 |

tak ze to nie Marik jest za uczciwy na to...

Bea | 2006-01-12 20:16 |

hihihi...jednak on jest na swój sposob indywidualnocia i to nietykalnš:) nikt go nie podrobi ani nie powieli:) jedyny w swoim rodzaju:)

Bea | 2006-01-12 15:59 |

...no jak Usmiech tylko w innym niku:)

rain | 2006-01-11 11:01 |

Dzień dobry wszystkim :) Dziękuję...

hakaan | 2006-01-11 10:19 |

Witaj :) deszczu strugi ;)

Bella Jagódka | 2006-01-11 10:17 |

bez słów...... tylko jedne słowo...PIÄNIE

kolor | 2006-01-11 09:43 |

To się nazywa wejcie smoka;)) Dobrze się czyta to co napisałe/ła, zrozumiałe słowa i logika zdań - lubię prostotę:) pozdrawiam:)

Kara Kaczor | 2006-01-11 09:31 |

wietny wiersz - i witam nowš osobę :)

Brak komentarzy