Z braku laku

Raz i dwa i trzy i cztery,
niech wychodzą już litery,
niech się w całe zdania tworzą
i niech wiersz fajny ułożą.

Jaki temat, bez znaczenia,
ważny tylko sens myślenia,
wiersze tak trzeba układać,
aby słowem sprawnie władać.

Aby czytać z przyjemnością,
raz z uśmiechem, raz z żałością,
aby czuć, że nas porusza,
kiedy serce nasze wzrusza.

Raz i dwa i trzy i cztery,
w rzędy tworzą się litery,
to już całe bataliony,
liter chyba już miliony.

Raz i dwa i trzy i cztery,
gdzie podziały się litery,
gdzie ukrywa się sens wiersza,
w tym pomyśle jestem pierwsza.

Raz i dwa.....

jaskolka