Gdybym potrafiła namalować przyszłość swą Miałbyś oczy koloru kasztanów Twoja słodko-gorzka dusza układałaby mozaikę z zaufania i mądrości Byłabym dreszczem na Twej bladej skórze Oddechem lekkim Gotycką aurą Patrzyłabym jak tańczysz Jak w mroku ginie podniszczony glan Syciła się urokiem Twym Kochałbyś Lecz nie ma Cię Pusty pokój
