trochę się boje czy rankiem znów otworzysz oczy zamglone zmęczone oddechem zaszczute smrodem jego karabinu boje się gdy nie wiem gdzie jesteś kiedy wieczorem padam na kolana przed kolejnym świętym wizerunkiem objawionym w wiadomościach i boje się jeszcze gdy dopada nas panika i absurdalny lęk o kolejny świt
Irmmelin
