domek z kart

chciałem zbudować
domek z kart
taki wysoki
aż do nieba

budowałem go nocą
z mozołem
chroniłem od wiatru
i ludzkiej zawiści
piętro za piętrem
przez lata całe

widząc go
radowało się me serce
myślałem że
jak z kamienia trwać będzie

chwila okrutna
słabością naznaczona
runęła budowla
ścieląc kartami ziemię
i padłem na kolana ze łzami

przyszły chwile
straszliwego zwątpienia
myśli czarne
lecz znów począłem układać karty
by zbudować

domek do ...nieba

Adamo70

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2012-08-18 10:11

Komentarz autora:

Strona glówna

< Adamo70 >

< wiersze >

ewita | 2012-08-18 11:39 |

każde nasze marzenie jest takim domkiem....gdy los zburzy jeden , budujemy następny ....i tak całe życie.. myślę jednak , że nie wszystkie domki bywają zburzone...piękny wiersz.

Brak komentarzy