dusza ...

ktoś ciszę zagrał
na krańcu świata
zapomnianym cmentarzu
dusz niespokojnych
u progu czasu
kolejnego żywota

posępny żniwiarz
o twarzy anioła
w swych pustych oczach
obraz jego odbija
bez słowa wskazując drogę
ku bramie poznania
sądu za czyny
ziemskiego pielgrzymowania

niepewność i trwoga
na progu pradawnej świątyni
czekanie na wyrok
wieczności w raju
lub nicość piekła przyobleczona

ciszy dźwięki przebrzmiały
po raz ostatni
uderzyły dzwony
z łoskotem bramy skrzydła się rozwarły

...

Adamo70