Każdy dzień

Każdy poranek
radością budzi świat.
Pachnie tak cudnie,
jak w polnej rosie kłęby traw.

Myśli się rodzą,
nadzieja kwitnie w nas,
że może ktoś?
że może coś?
a może nas?

Bo każdy dzień,
coś przynosi nam.
Przy drzwiach zostawia
niespodzianek kosz.
Trzeba tylko umiejętnie brać.
To, co ofiaruje nam los.

Czasami zwykłe małe coś,
plącze się gdzieś pod nogami.
Może to znak?
zauważ to.
nie przepuszczaj między palcami.

Zaufaj ciszy,
pomyśl dwa razy
zanim decyzje podejmiesz
bo szczęście zazwyczaj,
też chodzi parami,
a może ciebie wybierze.

W gwarnym tłumie ludzkich spraw
Gonitwa trwa do celu .
Zatrzymaj się
do tyłu spójrz,
strapionych jest tak wielu.

W uśmiechu swym,
podaruj im,
malutką iskierkę nadziei.
Bo szczęściem jest
nie tylko je mieć
lecz umieć
darować też innym.