Wieluń-1 września 1939...

http:www.youtube.comwatch?v=PDq1j0QkrBc&feature=player_embedded


Jak sta­do wron w górę się wzbiły
złowie­szczy pom­ruk niosąc po niebie
wte­dy to pier­wsze sy­reny za­wyły
po raz os­tatni spoj­rzałam na Ciebie.

Już nie wróciłeś do mnie do do­mu.
Twój mun­dur pok­ryły śla­dy krwi
wciąż jed­nak cichą miałam nadzieję
że wrócisz zdrów...ot­worzysz drzwi.

Klucz sa­molotów wtar­gnął nad Wieluń
snując niemiec­kie niec­ne pla­ny.
Ty pośród hu­ku bomb i zgiełku
bro­niłeś Go... od­nosząc ra­ny.

Ser­ce... jak ślad na Twoim mun­durze
jak on na strzępy poszar­pa­ne
krwa­wiąc z tęskno­ty zos­ta­wia kałuże
a w duszy żłobi głęboką ranę.

Ja wiem...nie wrócisz już do do­mu
wciąż jed­nak zer­kam w stronę drzwi...
pat­rzę na zdjęcie czar­no białe
przez kryształowe w oczach łzy.

Zab­rała mi woj­na ukocha­nego...
ub­rała Go w ho­nor , od­wagę i broń...
ub­rała w mun­dur żołnie­rza pol­skiego
a po­tem... spla­miła wieluńską krwią.1383




Od ra­na 1 września 1939 ro­ku, z pog­wałce­niem kon­wen­cji między­naro­dowych, Luf­twaf­fe bom­bardo­wała cy­wil­ne obiek­ty. Pier­wszą ofiarą bar­barzyńskich na­lotów był Wieluń. To właśnie tu o 4:40 roz­poczęła się II Woj­na Świato­wa.

agniecha1383