derilium

to jest świat
zrodzony z łez
cierpienia
wczorajszego dnia

na dnie
pustej butelki

niemy krzyk
puste słowa
nieistotne chwile
zagarnięte pod dywan
radość
pochowana na cmentarzu
wyblakłych zdjęć

widmowa postać
półsenna rzeczywistość
drżenie rąk
alkoholowego głodu
narkotyk z powietrza
zapomnianej krypty

spełnienie
i ulga zapomnienia

nie krzycz !
daj spać snem bez obrazów
odejdź !
zostaw samego
we mgle
urojonych zdarzeń
jutra przeżywanego dzisiaj

nie !
niech ktoś zgasi światła
zamknie okna
by wiatr nie niósł szeptu
świtu dnia

niech ta noc
trwa !

Adamo70