nie bój się-prosić nie będę




nie mówisz wiele
wiem nawet dlaczego
nie chcesz odmawiać
kiedy poproszę
nie bój się
nie zrobię nic głupiego
wierz przecież
żebrania nie znoszę

ciebie już jakby nie było
cielesność jest wirtualna
a może to tylko się śniło?
teraźniejszość
jest taka koszmarna

nie mówisz wiele
bo i niby po co?
wiem tyle ile mogę wiedzieć
gdy sen i jawa
swe działa wytoczą
mogę znów zostać
swoich marzeń więźniem

dla ciebie mgłą pozostanę
uniosę się ponad pragnienia
są słowa niewypowiedziane
nie będę prosić o złudzenia



szybcia

Średnia ocena: 10
Kategoria: Inne Data dodania 2012-09-11 20:36
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < szybcia > < wiersze >
bezimienna | 2012-09-12 17:45 |
Smutny a jaki piękny wiersz.
lipiec | 2012-09-12 14:07 |
Bardzo smutny ,ale piękny wiersz.
aloya | 2012-09-12 11:39 |
Piękny wzruszający wiersz pełen uczucia:))
szmaragd | 2012-09-12 11:05 |
ile bólu i cierpienia ,piękny wiersz
Hania24 | 2012-09-11 22:19 |
bardzo nastrojowo napisane z wdziękim z przyjemnością cię czytam ma wsobie nutę pragnienia pozdrawiam
kazap57 | 2012-09-11 22:00 |
często milczenie zastępuję słowa
ewita | 2012-09-11 21:01 |
dziwne, piszemy dziś o tym samym...ale jakże inaczej...Twój wiersz podoba mi się bardziej..piszesz pięknie, działasz na wrażliwość i wyobraźnię.
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się