Pole bitwy

długi korytarz wypełniony ciszą
ponumerowane drzwi ukrywają cierpienie
biel otaczająca i czerwone krople życia
płyną bezbarwnymi plastikowymi autostradami
statywy z pojemnikami NaCl i Tlen

na wąskim metalowym łóżku obok cierpienia
zwinięta w kłębek postać leży
napięte mięśnie zwiotczałe ciało
wzrok mętny utkwiony w sufit
bełkot zamiast słów i łzy

jego umysł świadomy gdzie przebywa
kiwa głową że jest obecny
agresja i zaciśnięte dłonie
to widoczne oznaki jego walki
jeśli pokona siebie zwycięży
jeśli ulegnie przegra

nie poddawaj się ojcze walcz
jestem przy tobie

16.10 – 17.10.2010.

Średnia ocena:

Kategoria: Życie

Data dodania 2012-09-13 12:44

Komentarz autora:

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

kazap57 | 2012-09-13 22:09 |

dziękuję ze mnie czytacie tak uważnie

Wierzbina | 2012-09-13 20:54 |

Smutny lecz i bardzo ładnie napisany wiersz,pozdrawiam

roman | 2012-09-13 19:44 |

Niestety w życie wplecione jest cierpienie

bezimienna | 2012-09-13 17:42 |

Cierpienie i ból ....

Ziela | 2012-09-13 14:48 |

Trzymaj się tematu !

kazap57 | 2012-09-13 13:44 |

niestety smutek i cierpienie jest częścią naszego życia

szybcia | 2012-09-13 13:24 |

w szpitalnych salach,na korytarzach jest mimo śmierci najwięcej życia...*

szmaragd | 2012-09-13 13:18 |

tracąc osobę kochaną cząstka nas umiera

Michal76 | 2012-09-13 13:08 |

Bardzo smutny, głęboko poruszający.

aloya | 2012-09-13 12:57 |

Jak to dobrze czuć miłość bliskich w takiej chwili. Bardzo smutny wiersz:))

Brak komentarzy