spróbuję

spróbuję białego wiersza

to będzie wiersz o życiu
o jego zawiłości
miłości nie zabraknie
rozterki co nami targają

rozpacz lepiej zostawić
by się nie rozpanoszyła
ta tylko za rogiem czeka
aby jej drzwi otworzyć

pełno jej przecież na świecie

nie dziękuję postoję
innego gościa mi trzeba

to wszystko jest dobrowolne
na własnej woli utkane
co twoje to nie moje
lecz moje też nie jest twoje
a twoje też jest jak moje
i moje jest takie twoje

kto by się tu połapał
w tym moim białym wierszu
w premierze nad premierami

ja wolę tam wiersze z rymami