taniec z wiatrem

co dzień rano pomarańcz świtu
budzi mnie

a pachnący miodem wiatr
rozwiewa umysł


tańczy ze mną w świetle słońca
turkusowe słowiki melodię
nam przygrywają




(Poezja ,jest ciszą. Niech ,ciszą zostanie.
Śmierć ,tylko przerwie. Me strofy pisane )..
. Autor: Ewa Cyganek


Izabela

Średnia ocena: 9
Kategoria: Inne Data dodania 2012-09-23 16:28
Komentarz autora:
Napisz wiadomość Dodaj do listy znajomych Strona glówna < Izabela > < wiersze >
bezimienna | 2012-09-23 19:16 |
Dla mnie to jest poezja i do tego piękna.
Izabela | 2012-09-23 18:30 |
ziela tak powstaje poezja, ale nie musi się wszystkim podobać! a z drugiej strony, nie mówię, że ty, ale inni są troszeczkę zazdrośni, bo widzę po ludziach, ale po co to
Ziela | 2012-09-23 18:19 |
Wybacz , nie podoba mi się, tylko żonglujesz słowami !
roman | 2012-09-23 17:30 |
ładny te Twój poranek
ewita | 2012-09-23 17:05 |
gdzieś odpłynęłam...pięknie..pozdrawiam
aloya | 2012-09-23 16:48 |
Piękne:))
Brak komentarzy
Aby dodać komentarz zaloguj się
E-mail Hasło Zarejestruj się