pozwól sercu swojemu raz jeszcze
Coś wzruszyło mnie dzisiaj ogromnie
w mym tak smutnym jesiennym ogrodzie
to krzak róży czerwonej przed domem
koło płotu, przy samej drodze.
Â
Choć listopad do końca się zbliża
i przyroda już cała zamiera
wypuściła pąki ma róża
i już nawet je śmiało otwiera.
Â
Jakże silna jest jej wola życia
choć czas kwiatu skończył się w lecie,
to próbuje znowu zakwitnąć
pragnie pokryć się nowym kwieciem.
Â
Tu refleksja taka się budzi,
i tą myślą w mej głowie zaświta
pozwól sercu swojemu raz jeszcze
jak ta róża, na nowo zakwitać.
Â
Eryk Maver
|