Awangarda

Zamarznięty ocean
pod stopami
nigdy się nie kończy
i boli
jak uścisk
ramion nieszczerych intencji
z mojej strony

przepraszam,
ale nie widzę w tym nic więcej

trzepocze moje serce

przepraszam,
to zdruzgotanie

idąc za horyzontem marznę
starzeję się
niknę

przeźroczystość świata
oślepia i wypala
do resztek
wyobraźnie

dusza ulatuje z kolejnym
pocałunkiem
nie dam ci go już na dobranoc

przepraszam,

to nic

Ccclaudia