Postulat czwarty - Troski, żale i marzenia - 81

Postulat czwarty - Troski, żale i marzenia; niechaj w dal odpłyną. Jestem Tu i Teraz Miłością Czystą; czyli wszędzie - 81

Chcesz tworzyć, śmiać się
i płakać, o westchnienie prosić.
Obcasy gniotą Twe małe
stuki, krew się leje,
z oczu natomiast łzy potoczne.
Czym żeś Człowieku zawinił,
by w samotność zapadać się.
Być może to Twoje uczynki,
poprzez zło rzeczną maszynę; tego
świata w przepływ w prowadzoną.
Czego jednak chcemy, od postępowania.
Swego, jeśli mnie masz chęci, dziś
hańbić Imienia Boga i siebie.
Tak więc, klatka po klatce,
obserwujemy życie , upływające
w mroku rzucone na ekran.
Zawzięcie i uparcie myśli się
nie poddają zatrzymując przy sobie Cię.
Nagminnie i uporczywie się troszczą,
byś o przyszłości ciągle astralnie
jeszcze nie zaplanowanej rozważał,
lub też w mroki przeszłości
Cię ciągną po granice Twego istnienia.
Wyobrażenia Takie zabijają odwagę,
abyś pomyśleć zachciał o obecnej chwili.
Marzenia mgliste przyszłości i osłonięte
marnych doświadczeniem i przypadkiem
grona zakumulowane po wieczność;
otaczają Cię z zewsząd. Uwolnij się!
Niech rozum rozwikła się sam,
Ty myśl o teraźniejszej płaszczyźnie
i planie astralów, w których istniejesz.
By kontakt ciągły z Bogiem i z sobą mieć.

Perspektywistycznie patrząc na przyszłość i wglądając optymistycznie w przyszłość, możemy się zagłębić dogłębnie w teraźniejszości; bo ona jest do przyszłych wydarzeń podstawowym tak jak i Wieczna Boska Miłość najodpowiedniejszym kluczem.

Napisałem; dnia 22 października 1998 roku, Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: (chwilowo brak)


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla

krisov333