''Nostalgia''

Monotonna wyblakła koszula
rozpięta w przenikliwym zamyśleniu
perfekcyjnie dopasowana
opada bezszelestnie
wraz z tęsknotą na bezwartościowe
miejsce do spania

wodzona delikatnie zapachem
kropla afektu
ożywia ścieżki intelektu
wyposażając go
w coraz to oryginalne pragnienia

kołatające zmysłowe idee
wirują pomiędzy tęczy skałami
światło ubarwia jej oczyma
drogę dzielącą ich tak z daleka
policzki mokre od braku jego nieobecności
ręce spocone niedosytem

on ugasi jej żądzę
doskonałą miłością

Anelia