Postulat szósty - Boskość jest w Nas - 83

Postulat szósty - Boskość jest w Nas, jeśli tylko odnajdziemy w Swej Głębi; Nieskończoną Miłość - 83

Próbujemy się pogodzić ze Swoim losem,
ze Swymi myślami, obłędnymi pomysłami.
Cały fakt ich wytwarzania w duszy się rodzi
i za zewnątrz wydostaje się poprzez uczynki.
Niczym te myśli są w porównaniu do
Boskiej Odwiecznej Istoty, Czystej Miłości.
Niczym nieskażonego uczucia, stanowiącego
podstawę żywota na Ziemi, tutaj.
Zsyłamy do samych siebie, poprzez
Wyższe Ja podpowiedzi szczere,
do bytowania w Miłości niezastąpione.
Jako, że niczym jesteśmy, tworzymy
gigantyczne monumenty, by pozostało
po nas dobre słowo przyjaciół.
Wystarczy byśmy się nawzajem
miłowali, więc przejdźmy do rzeczy.
Wyswobodzić się z ciała i duszę
ogarnąć na tyle Czystą ile ona jest.
Punktem niewielkim na mapie
niebios Nasza Planeta jest mała.
Uczucia potężniejsze jednak i rosną
z zawrotną szybkością w Naszych
Sercach, rozbudzając je nie wymiernie.
Prochy więc po nas tylko zostaną,
jeżeli się obudzić nie zechcemy.
Olbrzymia dla Mnie jest wartość
Miłości, którą doznaję o ludzkich
istnieniach myśląc dziś, Tu i Teraz.
Z głębi je duszy Mej wydostaję,
by wyrosnąć i plony dać mogły.
Są one bogatym darem, płodne
Me Serce; chociaż nie tak bardzo
oplotą Miłością najbliższą Mi Osobę i Boga.

Dedykuję ten wiersz Beacie Gąsiorek z Dankowic, Mojej ukochanej Osobie i wszystkim tym ludziom, którzy niezależnie od czasu i przestrzeni ich Bytowania, zechcą Mnie Umiłować takim, jakim jestem.

Napisałem; 19-35 – 20-05, dnia 27 października 1998 roku; Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: (chwilowo brak)


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla

krisov333