''Deszcz w kroplach świata''

Krople zmywają ze szyb brud
szaruge ukrytą

nasycone przerażenie ze snu

obracam się na drugi bok
w oknie cienie deszczu błądzą nieuchwytnie
łzy świata zagubione we mgle
zmysłowe snucie

myśl niepozwala
ołówek i niewinna kartka

siadam na parapecie
pisze wers za wersem - sercem

dłonie złączone na zapach czerwonej róży
słońce schowane za złe słowa - katuszy
płatki delikatne jak jedwab ocieram o policzek
intesywna magia skrytego miłości wyznania
rok 2012- mówicie to koniec świata

niech kwiat szczerych słów pochłonie ten mrok
róże , konwalie, wonniste pocałunki
niech ludzie zrozumieją istnienie ludzkie
na gesty , w czerwonej kompozyzcji uszyte

gdy świat zmieni się obudź mnie

Anelia