Po końcu królowania strachu, niepewności Opuści swą klatkę ptak Wzbije się w świetliste przestworza miłości On drogę do serc już dawno zna Choć niepewnie leciał będzie Swą wolnością przestraszony Nie straćmy go z oczu, kochanego gołąbka naszego Nie bójmy się, polećmy za nim
