Wiersz dla Zosi

Niechaj mnie Zośka o radę nie pyta
jak wiersze pisać, ich strofy rymować
bo gdy jej wiersze raz jeden przeczytasz
to nie zapomnisz ni jednego słowa.

Bo jak wirtuoz lekkim ruchem smyczka
zamienia nutki na perełek dżwięki
tak grasz na zmysłach moich Zosiu droga
zmieniasz nastroje - jak inna sukienki

Więc cóż ja mogę, cię jeszcze nauczyć
gdyś ty literacko rozwinięta dusza
zachwycasz polotem i lekkością myśli
to bawisz, to smucisz, poruszasz i wzruszasz

Gdy strofy Twe lekkie jak skrzydło motyla
jak dżwięki muzyki, płynnie rymy płyną
jak światełko w tunelu grafomanii świecą
dlatego proszę Ciebie…..pisz dalej dziewczyno


Zosi (Dar) w przyjażni poświęcam

Eryk Maver