Kuranty

Może opo­wiem ci kiedyś moją historię
niech tyl­ko ku­rant na wieży zaśnie
ten co płoszy gołębie do lotu
i gdy słowa odnajdę
by zacząć

Usiądziemy na ław­ce w półcieniu
słońcem mus­ka­ni przez liście
będziesz słuchał cicho
bo i słów zbraknie
gdy zacznę

I kto wie czy nie wsta­niesz nagle
por­wa­ny pędem swych myśli
bo ku­ranty podstępne
i gołębiom wrogie
tak straszą

To co jest gdy mi­ja nie wraca


23.08.2012.

Gaia