Interludium - PŁACZ

Uklęknę przed
tobą
w sukni utkanej ze szkła
lekko oszołomiona
zapachem pierwszego
śniegu

jak w wspomnieniach
pobiegnę
upadnę

nie wstanę

tylko się schowam za woalem
wirującego nieba
nad
nami

zapłaczę
nad pięknem
własnej bezradności

Średnia ocena:

Kategoria: Inne

Data dodania 2012-12-02 21:04

Komentarz autora: Na dziś : R.E.M ; LOSING MY RELIGION

Napisz wiadomość

Dodaj do listy znajomych

danio | 2012-12-03 12:34 |

piękny wiersz zakończenie świetne 5

kazap57 | 2012-12-02 22:51 |

płacz wyrzuca z siebie cierpienie i bezsilność - wzmacnia

Magdis | 2012-12-02 21:17 |

,,tylko się schowam za woalem wirującego nieba" - mistrzostwo!

szybcia | 2012-12-02 21:11 |

powstań z klęczek,bezradność nie musi być stanem przewlekłym,podnieś głowę:)

Brak komentarzy