Zgłębiam o Kosmosie Wiedzę - 105

Zgłębiam o Kosmosie Wiedzę; Gwiazda, Planety i Przestrzeń Je otaczająca, jak i My jest Istotą o ogromnym potencjale Uczuć - 105

Myślowych rozważań porzucać nie warto,
choć niekiedy boli Nas przez Nie Dusza.
Mnóstwo Tworzymy zbytecznych przykrości,
źródło ich w Myślach, cierpienie we łzach.
Wzbierają łzy w Mej Duszy po same brzegi,
aby ujście dać na Miłości Mojej znak.
Pokieruj Mnie Jeremiaszu; Duchowy Opiekunie,
poprzez Ciernistą Drogę, na Drugi Brzeg Rzeki,
bym u Stóp Gór uklęknąć w Pokoju Mógł.
Oplatasz Mnie wzrokiem, Uczuciem Duchowym
otaczasz; Miłością i Szczęściem wzmacniasz.
Dotrwaj do końca, dodając otuchy,
Mych dni Tu na Ziemi, jednej planecie
z miliardów Istniejących w Przestworzach.
W Błękicie Zieleń, początek Życia;
a wewnątrz Miłość, sposób bycia.
Ogniwa szczerości, cnót szczerych;
promieniują z zewsząd i ruch jest wszędzie.
A Ciepło w Jedności, Potęgo w Zrozumieniu,
Światło Gwiazd jest w Nas i w Nich Samych.
Wykwintny aromat Wibracji Energetycznych powietrza,
soczysty posmak i woń Nieziemska.
To Światło opisuję powyżej, nad Nimi,
bo Ona życie posiada w Sobie.
Pielęgnuje Nasze Uduchowienie, gruntem
pod stopami Nam jest, Wodą ożywczą
i Energią; Miłości Blaskiem Złocistym.
Serce to Słońca dla Istot Żywych bije,
pompując krew w formie fotonów.
Elektromagnetyczna fala nośna i nic
więcej, by zgodnie z prawami fizyki było.
Ni godzę się na materializm!!!
W Nas Życie Płycie i Miłość Boska.

Niebiesko błękitna krew, niebiańska, może złota, a najprościej stwierdzić; iż jest Ona Czymś Więcej. Miłością? Być może - powiesz. Lecz Ja co do tego już Jestem Pewien.

Napisałem; od godziny 19-30 do 20-10; dnia 14 stycznia 1999 roku; Krzysztof Szufla.


Wiersz w wersji Video Recytacji:

Moja Recytacja: (chwilowo brak)


Dziękuję i pozdrawiam Krzysztof Szufla

krisov333