Ziemia ojczysta

Ziemio ty nasza, ziemio praojców,
ziemio obmyta rosą srebrzystą,
jak ciebie kochać matka uczyła
i czcić jak zdrowie, ziemio ojczysta.

Byłaś szarpana przez wrogie siły,
byłaś zraszana krwią sióstr i braci.
Ten cię najbardziej kochać potrafi,
kto choć na chwilę ciebie utraci.

Tęsknił za tobą Adam Mickiewicz.
Stawali dzielni ludzie na szańce.
Ginęli w mroźnych śniegach Sybiru
marząc o tobie, nasi powstańcy.

Już jesteś wolna i niezależna
i żyje tutaj naród wspaniały.
Nic więc nie stoi już na przeszkodzie,
by dziś panował nam orzeł biały.

Nam nie potrzeba wydłużać granic.
Nie chcemy państwa od morza do morza.
Chcemy spokojnie w szczęściu spożywać
chleb wypieczony z polskiego zboża.

Nam nie potrzebne wszelkie różnice.
Zbędne sa dla nas wewnętrzne swary.
My chcemy razem i w pełnej zgodzie
nieśc w pochodach nasze sztandary.

I niech pamięta ten, kto chce władzy,
że to nie łaska ani jałmużna-
kiedy się staje w rządzie u steru,
to jest dla kraju zaszczytna służba.

roman